XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Beste problema bat zera da: arte oro eta edozeinek izan behar al duen
Lukácsek, E. Fischerek, etc., marxista izan arren, arau horrek artearen parte batentzat bakarrik balio duela, uste dute.
Proletkulturalistak eta sozial-errealistak ados dira puntu honetan: edozein artek eta arte guziak izan behar du alderdikoi eta proletarista.
Beraz, sentimentuak hezitzen dituen eta konzientziari egokitzen dizkion
Bururapen honen azpian sentimentuen eta arrazoimenaren (konzientziaren) berezkuntza garbi bat dago: eta sentimentuak arrazoimenari azpiratzen dizkion berezkuntza, egon ere.
Berezkuntza honekin, printzipio pedagogiko-moralak izugarrizko problemak sortuko ditu, Estetikaren parte diferente bitako arazoak batera hartzen direnean: Artearen helburuen (utilidadearen) partean ongi erabil daiteke printzipio hori (= zertarako da artea?).
Baina arte kreazioaren partean, Estetika guti egin daiteke arrazoimenaren lehentasunarekin (= zerk sortzen du artea?).
Estetikaren parte bion artean, printzipio hau izugarrizko
Laster ikusiko dugunez, soluzioa bide bitatik bilatuko da: batetik, proletarioen sentimentu kolektibua objetibu deklaratuz, sentimentu kolektibuari arrazoimenarekin koinziditu araziz beraz (Kalinin)